ՈՎ ԵՆՔ ՄԵՆՔ

«ԴԱՐ» տարածաշրջանային զարգացման և մրցունակության հիմնադրամը ստեղծվել է Աղաջանյանների ընտանիքի կողմից 2006 թվականի մարտի 13-ին։

Հիմնադրամը գործում է ՀՀ Սահմանադրությանը, ՀՀ Քաղաքացիական օրենսգրքին, «Հիմնադրամների մասին» ՀՀ օրենքին, իրավական այլ փաստաթղթերին և Հիմնադրամի կանոնադրությանը համապատասխան։

scroll to top dar-01

Իմ պատկերացմամբ, մեր ազգային ներուժը ստեղծում է հոգևոր էներգիայի հզոր դաշտ և վերածվում ոսկու հանքի՝ հանուն երկրի ու մոլորակի բարօրության։ Եվ ես համոզված եմ, որ հայ մարդու մտքի ստեղծագործական ուժը, նրա հոգևոր աշխարհը, արարչական կրակը, որպես կենարար էներգիա և աշխարհներ ստեղծագործող Տիեզերքի կենտրոն, լուսավորված բարձրագույն իմաստությամբ՝ կարող են դառնալ դրախտի սահմանը:

Սվետլանա Հակոբյան

Հոգաբարձուների խորհուրդ

Սվետլանա Հակոբյան

Հիմնադրամի պատվավոր նախագահ, Հոգաբարձուների խորհրդի անդամ

Արսեն Աղաջանյան

Հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ

Կարեն Աղաջանյան

Հոգաբարձուների խորհրդի անդամ

Հրաչյա Աղաջանյան

Հոգաբարձուների խորհրդի անդամ

Անի Աղաջանյան

Հոգաբարձուների խորհրդի անդամ

Անձնակազմ

Մարգարիտա Գևորգյան

Գլխավոր տնօրեն

Վլադիմիր Բաբայան

Իրավախորհրդատու

Ալվարդ Ավետիսյան

Կրթական ծրագրերի համակարգող

Հայկ Բիանջյան

Մշակութային ծրագրերի համակարգող

Սեդա Գրիգորյան

Հաղորդակցության համակարգող

Արևիկ Աբրահամյան

Զբոսաշրջային ծրագրերի համակարգող

Անժելիկա Թամարյան

Ծրագրային օգնական

Անահիտ Նահապետյան

Վարչական օգնական

Margarita Gevorgyan

Ani Aghadzhanyan

Alvard Avetisyan

Hayk Bianjyan

Ani Aghajanian

Angelica Tamaryan

Anahit Nahapetyan

ԴԱՐ ընտանեկան հիմնադրամի ակտիվում կան շատ բարի գործեր, էլ ավելի շատ ծրագրեր և նախագծեր, որոնք միավորում են անցյալը ներկայի հետ և ներկան՝ ապագայի հետ: Չէ որ մեր վաղվա օրվա ուրվագծերը այն գծերն են, որոնք մենք գծում ենք այսօր:
Բարի գործեր անելու ունակությունը տաղանդի պես մի բան է։ Իսկ որևէ տաղանդով, եթե հավատաք, օժտված է աշխարհ եկող յուրաքանչյուր մարդ: Միայն թե տաղանդը փխրուն է, շնորքը հեշտ է կորցնել կասկածելի արժեքների և կեղծ գաղափարների օվկիանոսում: Հաճախ հենց այդպես էլ լինում է: Բայց օվկիանոսում կան կղզիներ, և կան փարոս-մարդիկ, որոնց հոգու լույսը հեռու է տարածվում անհանգիստ ջրի վերևում։ Եվ դու քայլում ես դեպի լույսը, ոտք ես դնում կղզու վրա: Ինչ-որ մեկը կարճ ժամանակով, ուղղակի շունչ քաշելու կամ կերակուր ու ջերմություն գտնելու համար, որպեսզի հետո շարունակի իր ճանապարհը: Ինչ-որ մեկը մնում է այստեղ՝ մշակում է հողը, կառուցում, զարդարում շրջապատող աշխարհը՝ ինքն իրենով բազմապատկելով լույսը օվկիանոսի վերևում։
Թող կղզիները ձևավորեն նոր մայրցամաքներ: Թող փարոսները երբեք չմարեն: Թող վառվեն նոր փարոսներ և օրհնյալ լույսով ծաղկեցնեն աշխարհը:

Մարգարիտա Գևորգյան